نکات طراحی پارکینگ ساختمان مسکونی
همانطور که می‌دانید، طراحی پارکینگ همانند سایر پروژه‌های عمرانی نیازمند رعایت مجموعه‌ای از ضوابط و استانداردها است که توسط شهرداری‌ها تعیین می‌شود. این نکات در فرآیند طراحی باید به دقت مدنظر قرار گیرد. با توجه به افزایش تعداد خودروها در هر خانواده، اهمیت وجود پارکینگ در ساختمان‌ها به شدت احساس می‌شود. به همین دلیل، سازندگان و مالکان تمایل دارند که پارکینگ را به عنوان یکی از اجزای اصلی ساختمان در نظر بگیرند. این امر نه تنها به تسهیل در استفاده از فضا کمک می‌کند، بلکه به بهبود کیفیت زندگی ساکنان و همچنین کاهش مشکلات ترافیکی در مناطق شهری نیز کمک می‌نماید. به این ترتیب، در طراحی‌های جدید، توجه به نیازهای پارکینگ به یک اولویت تبدیل شده است که باید به طور جدی در نظر گرفته شود. داشتن پارکینگ در ساختمان‌های مسکونی یکی از عوامل کلیدی در تعیین ارزش مالی آن‌ها به شمار می‌آید. کمبود فضای کافی در معابر و خیابان‌ها و همچنین دغدغه‌های امنیتی، از دیگر موارد مهم در طراحی پارکینگ‌ها در منازل و ساختمان‌ها هستند.
با توجه به این که در حال حاضر هر خانواده معمولاً دارای حداقل یک خودرو است، ضرورت وجود پارکینگ در ساختمان‌ها بیش از پیش احساس می‌شود. به همین دلیل، بسیاری از سازندگان و مالکان تلاش می‌کنند تا پارکینگ را به عنوان یکی از اجزای اصلی ساختمان مدنظر قرار دهند. این اقدام نه تنها به بهبود کیفیت زندگی ساکنان کمک می‌کند، بلکه به ارتقاء ارزش ملک نیز می‌انجامد و احساس امنیت و راحتی را برای ساکنان به ارمغان می‌آورد. در نتیجه، وجود پارکینگ به یک نیاز اساسی تبدیل شده است که بی‌تردید در آینده نیز اهمیت خود را حفظ خواهد کرد.
طراحی فضای داخلی پارکینگ
طراحی پارکینگ باید با دیگر قسمت‌های ساختمان هماهنگی داشته باشد. در این راستا، رعایت ضوابط شهرداری و استانداردهای مربوط به طراحی پارکینگ اهمیت ویژه‌ای دارد. از جمله نکات کلیدی در این زمینه می‌توان به حداقل ارتفاع سقف، عرض استاندارد درب پارکینگ، شعاع گردش رمپ و همچنین شعاع گردش خودروها اشاره کرد. همچنین، طراحی سیستم تهویه مناسب برای پارکینگ و توجه به جزئیات در طراحی پارکینگ واحدهای مسکونی و کف پارکینگ نیز از جمله مواردی است که باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. این موارد نه‌تنها بر کارایی پارکینگ تأثیر می‌گذارند، بلکه بر ایمنی و راحتی کاربران نیز اثرگذار خواهند بود. به همین دلیل، توجه به جزئیات در هر یک از مراحل طراحی ضروری است تا فضایی کارآمد و مطمئن ایجاد شود.
پارکینگ‌های سرپوشیده به عنوان یکی از اجزای مهم و مکمل در طراحی ساختمان‌ها شناخته می‌شوند. این نوع پارکینگ‌ها معمولاً دارای دیواری مستحکم در یک سمت هستند که از وسایل نقلیه در برابر شرایط جوی محافظت می‌کند. همچنین، طراحی این فضاها به گونه‌ای است که بهینه‌سازی مصرف فضا و صرفه‌جویی اقتصادی را در نظر می‌گیرد. در مجموع، پارکینگ سرپوشیده شامل فضایی برای خودروها، نقاطی برای پارک دوچرخه‌ها و همچنین فضایی مناسب برای انباری در ساختمان‌ها است. با توجه به نیازهای شهری و افزایش تعداد وسایل نقلیه، وجود چنین پارکینگ‌هایی می‌تواند در بهبود مدیریت فضا و تسهیل دسترسی به وسایل نقلیه مؤثر باشد.
مسیرهای ورود و خروج به پارکینگ‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که هیچ گونه خطری برای کودکان در محل بازی و همچنین مزاحمتی برای ساکنان ساختمان ایجاد نکنند. به علاوه، پارکینگ‌های سرپوشیده الزاما باید مجهز به سیستم‌های تهویه مناسب باشند. در صورتی که شرایط به گونه‌ای باشد که تهویه طبیعی امکان‌پذیر نباشد، استفاده از سیستم‌های تهویه مکانیکی الزامی است. همچنین، پارکینگ‌های واقع در زیرزمین باید به راحتی و به طور مستقیم به طبقات مختلف ساختمان دسترسی داشته باشند تا کاربران بتوانند بدون هیچ گونه مشکلی از امکانات موجود بهره‌برداری کنند. این موارد نه تنها به ایمنی و راحتی ساکنان کمک می‌کند، بلکه کیفیت زندگی در ساختمان را نیز ارتقا می‌بخشد.
تعداد پارکینگ مورد نیاز بر اساس متراژ
تعداد پارکینگ‌های لازم برای واحدهای مسکونی به نسبت مساحت ساختمان و ابعاد واحد مسکونی تعیین می‌شود. برای واحدهایی که مساحت آن‌ها زیر 150 متر مربع است، وجود یک پارکینگ کافی است. در مورد واحدهای مسکونی با مساحت بین 150 تا 200 متر مربع، نیاز به 1.5 پارکینگ احساس می‌شود که به این معناست که می‌توان یک پارکینگ کامل و نیمی از پارکینگ دیگر را در نظر گرفت. برای واحدهایی که مساحت آن‌ها بیش از 200 متر مربع است، دو پارکینگ کامل الزامی است. این استانداردها به منظور بهینه‌سازی استفاده از فضای پارکینگ و پاسخگویی به نیاز ساکنان طراحی شده‌اند. به طور کلی، این الزامات به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که بتوانند راحتی و سهولت در دسترسی به خودروها را برای ساکنان فراهم آورند.
طبق مقررات جاری، در زمینه پارکینگ برای ساختمان‌های مسکونی، اگر تعداد واحدها فرد باشد، یک واحد از الزامات پارکینگ معاف خواهد بود. همچنین، در یک واحد مسکونی، ساخت پارکینگ اجباری نیست، اما برای هر دو واحد مسکونی، وجود یک پارکینگ الزامی است و حداقل مساحت مورد نیاز برای آن 16 متر مربع تعیین شده است. در مجتمع‌های آپارتمانی با حداکثر چهار واحد، به ازای هر دو واحد، یک پارکینگ باید احداث گردد. به علاوه، در ساختمان‌هایی با چهار واحد یا کمتر، می‌توان از مقررات بند 2 ضوابط عمومی استفاده کرد که در آن حداقل مساحت پارکینگ 32 متر مربع در نظر گرفته شده است. این قوانین به منظور تسهیل استفاده از فضاهای پارکینگ و نیازهای ساکنین طراحی شده است و رعایت آن‌ها می‌تواند به بهبود نظم و انضباط در مجتمع‌های مسکونی کمک کند.
در ساختمان‌هایی که دارای بیش از چهار واحد مسکونی هستند، که معمولاً شامل آپارتمان‌های مدرن در کلان‌شهرها و پایتخت می‌شود، برای چهار واحد اول، نیاز به فضای پارکینگ به مساحت 50 متر مربع وجود دارد. به ازای هر واحد مسکونی اضافی، یک فضای پارکینگ نیز الزامی است. این قانون به منظور تأمین نیازهای ساکنان و جلوگیری از مشکلات ترافیکی ناشی از کمبود پارکینگ در مناطق پرجمعیت وضع شده است. در نتیجه، طراحان و سازندگان باید به این نکته توجه داشته باشند تا در زمان ساخت، فضای کافی برای پارک خودروها در نظر گرفته شود. این اقدام نه تنها به رفاه ساکنین کمک می‌کند، بلکه به بهبود نظم شهری نیز یاری می‌رساند.
ضوابط طراحی ارتفاع پارکینگ
در طراحی پارکینگ، رعایت ضوابط و استانداردهای مربوط به ارتفاع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به طور کلی، ارتفاع مفید پارکینگ به فاصله‌ای اشاره دارد که از سطح کف پارکینگ تا زیر پایین‌ترین نقطه‌ای که عناصر سازه‌ای یا تاسیساتی در آن قرار دارد، اندازه‌گیری می‌شود. این ارتفاع باید به گونه‌ای تعیین شود که هم نیازهای عملیاتی پارکینگ را فراهم کند و هم به ایمنی و راحتی استفاده‌کنندگان کمک کند. در این راستا، توجه به جزئیات فنی و استانداردهای موجود می‌تواند تأثیر بسزایی در کیفیت طراحی و عملکرد پارکینگ داشته باشد. ضوابط طراحی ارتفاع پارکینگ در انواع پارکینگ های کوچک، متوسط و بزرگ و عمومی، خصوصی به صورت زیر است:
- در پارکینگ های کوچک ارتفاع مفید پارکینگ حداقل2.20 سانتی متر است.
- در پارکینگ های متوسط و بزرگ ارتفاع مفید حداقل2.40 سانتی متر است.
- برای پارکینگ های عمومی، ارتفاع مفید ورودی و خروجی حداقل 2.40 سانتی متر است.
- برای پارکینگ های خصوصی، ارتفاع مفید ورودی و خروجی حداقل 2.10 سانتی متر است.
سخن پایانی
طراحی پارکینگ مسکونی یک فرآیند مهم است که نیازمند توجه به جزئیات متعددی می‌باشد. در ابتدا، باید هدف و نیازهای ساکنان ساختمان را در نظر گرفت. انتخاب مکان مناسب برای پارکینگ، از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به گونه‌ای باشد که دسترسی آسان و ایمنی را فراهم کند.
از دیگر عوامل مؤثر در طراحی پارکینگ، ابعاد و ظرفیت آن است. پارکینگ باید بتواند تعداد کافی خودرو را با توجه به تعداد ساکنان و مهمان‌ها در خود جای دهد. همچنین، باید فضای کافی برای حرکت و پارک خودروها در نظر گرفته شود تا از بروز مشکلات در تردد جلوگیری شود.
نکته بعدی، توجه به نورپردازی و تهویه مناسب در پارکینگ است. نور کافی نه تنها ایمنی را افزایش می‌دهد، بلکه احساس راحتی بیشتری را برای کاربران ایجاد می‌کند. از سوی دیگر، تهویه مناسب برای جلوگیری از تجمع گازهای مضر و حفظ هوای تازه در پارکینگ ضروری است.
همچنین، استفاده از مصالح مناسب و مقاوم در ساخت پارکینگ به دوام و طول عمر آن کمک می‌کند. طراحی پارکینگ باید به گونه‌ای باشد که در برابر شرایط جوی مختلف مقاوم باشد و نیاز به تعمیر و نگهداری کمتری داشته باشد. در نهایت، توجه به زیبایی‌شناسی و هماهنگی طراحی پارکینگ با ساختار کلی ساختمان نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
